Η “Πεντάμορφη και το Τέρας” είναι ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια και καθώς ανήκει στον ίδιο τύπο -αλλά σε διαφορετικό υπότυπο- με τον “Χρυσοπράσινο αετό” είχα την ευκαιρία  ν′ ανακαλύψω υλικό σχετικά μ’αυτό το παραμύθι.
Πρόκειται για ένα κατεξοχήν λογοτεχνικό παραμύθι, γιατί η γραπτή μορφή του, το κείμενο της Madame Le Prince de Beaumont, «La Belle et la Bête»
(H Ωραία και το Τέρας), επηρέασε πλήρως τις προφορικές παραλλαγές της Ευρωπαϊκής λαϊκής λογοτεχνίας.
Στον Ελλαδικό χώρο υπάρχουν 49 παραλλαγές της Ωραίας (που πολύ συχνά λέγεται Καλή). Το παραμύθι διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα μέσω της Αποθήκης των Παίδων, μετάφραση από το Magasin des Enfants του Σπυρίδωνα Βλαντή, βιβλίο που χρησιμοποιήθηκε ως λαϊκό αλφαβητάρι. Η ηρωίδα εκεί ονομάζεται Καλή και το τέρας θηρίον.
Ακολουθεί λοιπόν μια εκδοχή του παραμυθιού από τα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας.

  “ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ”

Μια φορά ήταν ένας βασιλιάς κι είχε τρεις κόρες· δεν είχαν μητέρα διότι είχε πεθάνει. Τα δύο κορίτσια τα μεγαλύτερα ήταν τρελοκόριτσα. Γύριζαν από το πρωί ως το βράδυ στις διασκεδάσεις, στα γλέντια και στα πανηγύρια. Η τρίτη ήταν πολύ καλή, φρόνιμη και πολύ ωραία. Ολόκληρο το άρθρο →

Η επιθυμία μου να κάνω μια παράσταση ενός Ελληνικού λαϊκού παραμυθιού προήλθε από ένα είδος διαίσθησης,αν μπορώ να το πω έτσι.Στην πορεία ανακάλυψα νομίζω τους λόγους που με οδήγησαν εκεί.
Αυτό έχει σχέση,όπως κατάλαβα-θα το πω κάνοντας μια γενίκευση-με το ότι τα λαϊκά παραμύθια μιλούν για την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων σε κάθε τόπο και την οικογένεια .
Και μιλούν γι’αυτό καθαρά και σοφά γιατί χιλιάδες άνθρωποι έχουν διατηρήσει στη μνήμη τους τις ιστορίες ,γιατί αισθάνονται ότι κάτι αληθινό βρίσκεται εκεί. Ολόκληρο το άρθρο →