Σαν από τα μακριά μαλλιά της Ραπουνζέλ ν’ανέβηκε ο χρυσοπράσινος αετός…

Η επιθυμία μου να κάνω μια παράσταση ενός Ελληνικού λαϊκού παραμυθιού προήλθε από ένα είδος διαίσθησης,αν μπορώ να το πω έτσι.Στην πορεία ανακάλυψα νομίζω τους λόγους που με οδήγησαν εκεί.
Αυτό έχει σχέση,όπως κατάλαβα-θα το πω κάνοντας μια γενίκευση-με το ότι τα λαϊκά παραμύθια μιλούν για την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων σε κάθε τόπο και την οικογένεια .
Και μιλούν γι’αυτό καθαρά και σοφά γιατί χιλιάδες άνθρωποι έχουν διατηρήσει στη μνήμη τους τις ιστορίες ,γιατί αισθάνονται ότι κάτι αληθινό βρίσκεται εκεί.

Τα λαϊκά  παραμύθια λοιπόν ,νομίζω, μιλώντας για πλάσματα  φανταστικά ,σε τόπους άγνωστους και σε χρόνο-άχρονο μπορούν να συμβάλλουν παραδόξως στην αυτογνωσία μας.

Ο Πήτερ Mπρούκ λέει :“Ο σκηνοθέτης χρειάζεται μονάχα μιαν ιδέα-που οφείλει ν’αναζητήσει στη ζωή κι όχι στην τέχνη- μια ιδέα που θα είναι αποτέλεσμα του προβληματισμού του…”
και:“Υπάρχει πάντα ένας σκοπός , ένας σκοπός που καταδεικνύει την ευθύνη του σκηνοθέτη.Αυτό τον κατευθύνει να διαλέξει έναν ορισμένο τύπο υλικού αντί για έναν άλλο- όχι μόνο για το προφανές ποιόν του, αλλά για το εν δυνάμει δυναμικό του. ”
Οι αδερφοί  Γκριμμ ,οι οποίοι συνέλλεξαν λαϊκά παραμύθια του δικού τους τόπου λένε γι’αυτά τα κείμενα:
“Αλλά η ήσυχη,υποσυνείδητη,ανεπαίσθητη σχεδόν διαφοροποίηση που υφίσταται το υλικό από στόμα σε στόμα,μοιάζει με τη σιωπηλή ανάπτυξη των φυτών και βρέχει τις ρίζες της στη αιώνια πηγή της ζωντανής παράδοσης.Γιατί το λαϊκό  παραμύθι  έχει δική του ψυχή,που δεν επιτρέπει την έκφραση προσωπικών απόψεων,προτιμήσεων ή οραμάτων .”

Είναι παράδοξο που γράφοντας για τους λόγους που επέλεξα ένα Ελληνικό λαϊκό παραμύθι  αναφέρομαι στα κείμενα των Γκριμμ.
Όμως…κι εγώ μεγάλωσα με τα δικά τους παραμύθια,τα παραμύθια της Eυρωπαϊκής  λαϊκής παράδοσης-ήταν έτσι η εποχή- καταπληκτικά κι αγαπημένα μου αναπόφευκτα.

Θα ήταν άραγε κάτι  στη ζωή μου διαφορετικό αν όταν ήμουν μικρή,όπως ήξερα απ’έξω τη “Ραμπουζέλ”-έτσι έλεγα τη Ραπουνζέλ – ήξερα και τον  Χρυσοπράσινο αετό;

Ίσως αυτή η απορία με οδήγησε  τελικά να φτιάξω την παράσταση του Χρυσοπράσινου αετού.Ο οποίος και πάλι έχει μεγάλη ιστορία και στη Δύση.
Γιατί δεν είναι τόσο εύκολο  να ξεφύγω από τη “Ραμπουζέλ”…Ίσως βέβαια  αν δεν τη γνώριζα να μην έφτανα ποτέ στον  Χρυσοπράσινο αετό.

Σαν από τα μακριά μαλλιά της Ραπουνζέλ ν’ανέβηκε ο Χρυσοπράσινος αετός , από τα μακριά μαλλιά της “Ραμπουζέλ” …

 

1360375

 

Βιβλιογραφία

ΠΗΤΕΡ ΜΠΡΟΥΚ
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Μετάφραση
Ελένη Καραμπέτσου

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΓΚΡΙΜΜ

Πρόλογος των αδελφών Γκριμμ
στην έκδοση του Ιουλίου 1819
Μετάφραση
Μαρία Αγγελίδου

 

 

Ας κρατήσουμε επαφή
Θέλεις να λαμβάνεις μία φορά το μήνα επιλεγμένα άρθρα από το μπλογκ
και ενημερώσεις για την παράσταση;
* = απαραίτητο πεδίο

Σχολιάστε το άρθρο

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *