Μια φορά κι έναν καιρό… κάθε Μάρτη
λέγανε και τα “κάλαντα της Άνοιξης”, τα “Χελιδονίσματα ”
αυτά και θα σας πω όπως τα άκουσα από τον Παππού μου ..
“ Ήρθε -ήρθε χελιδόνα,
ήρθε πάλι μελιδόνα,
θάλασσαν επέρασε,
στη στεριά ξημέρωσε,
θάλασσαν επέρασε ,
τη φωλιά θεμέλιωσε.
Μάρτη-Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φλιβερέ,
ο Απρίλης ο γλυκής,
έφτασε δεν ειν’μακρύς.
Τα κατσίκια ξαρχινούν
ν’ανεβαίνουν στο βουνό,
τα ορνίθια αρχινούν
να γεννούν και να κλωσσούν.
Έβγα ξυλοπόντικα ,
έμπα μέσα η χαρά,
η χαρά κι η Πασκαλιά,
θα μας φέρει πέντε αυγά ”
τα παραπάνω κάλαντα τα είχα σημειώσει στο
πρόγραμμα μιας παράστασης, πριν χρόνια, καθώς μου τα έλεγε ο παππούς μου
οι φωτό στο τέλος είναι από το πρόγραμμα αυτό
φωτογραφίες τέλος άρθρου © Παρασκευή -Εύα Νέδου
Τα κάλαντα αυτά, στην πιο διαδεδομένη τους εκδοχή , κατέγραψε ο C. Fauriel
στο βιβλίο Chants populaire de la Grece moderne , Paris 1825 , σελ.256
μπορείτε να το δείτε στο λινκ στο τέλος *
Εικόνα επάνω: » Η τοιχογραφία της Άνοιξης » (Απόσπασμα) , από το Ακρωτήρι της Σαντορίνης (Θήρας)
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Akrotiri_spring.jpg
* Chants populaire de la Grece moderne , 1825
by C. Fauriel , 1825 σελ. 256 https://books.google.fr/books?id=2AgLAAAAQAAJ&printsec=titlepage&source=gbs_summary_r&hl=fr#v=onepage&q&f=false