Θεωρείο Βασιλικού Θεάτρου

Ένας γλάρος μικρός

στον Πύργο στέκει Λευκός

τη θάλασσα κοιτάζει

εικόνα πλατιά, αγκαλιά

που στάζει μολύβι

λεπτότατες άκρες, αδρά τα βουνά

το χιόνι τους λιώνει αργά στα νερά

γαλάζιο ασήμι

το βλέμμα του στρέφει ζερβά το πουλί

το πληθός κοιτάει

εκείνο που φτάνει

σειρά τη σειρά

με όπλα και κράνη

τα άλλα τους όπλα σκορπούν μουσική

αόρατο χρώμα

οι σκούροι διαβάτες αργά σταματούν

ν’ ακούσουν

το γιόμα

σαν σημαία πώς λιώνει

αργά πώς ματώνει και γλιστρά στον ιστό

μαζί με τη μέρα

μαζί με τον χρόνο

το βράδυ αυτό

ο θίασος όλος αργά ξεκινούν και παν προς το δείλι

κι ο γλάρος πετά

το τοπίο τρυπά και το σχίζει

˜˜

εύα

 θεσσαλονίκη 2003

©Παρασκευή (εύα) Νέδου

εικόνα ©Bird Eyes -AnielaSobieskiArt